سنگین ترین توده های پادماده در یک اتم شکن بوجود آمد به گزارش نت واش، فیزیکدانان سنگین ترین توده های ذرات پادماده را که تاکنون دیده شده است، بوجود آورده اند. به گزارش نت واش به نقل از ایسنا، فیزیکدانان سنگین ترین توده های ذرات پادماده را که تابحال شناسایی شده اند، در یک اتم شکن بوجود آورده اند. این چیز عجیب که بعنوان «آنتی هیاپرهیدروژن-۴» شناخته می شود، می تواند به ما کمک نماید تا بعضی از گیج کننده ترین اسرار فیزیک را حل نماییم. پادماده اساساً همان ماده است که باری مخالف دارد. با این که این تفاوت چندان هیجان انگیز به نظر نمی رسد، اما نتایج عظیمی از همین تفاوت ساده وجود دارد. مثلاً هر زمان که ماده و پادماده به هم می رسند، یکدیگر را در یک انفجار انرژی نابود می کنند. اگر بتوانیم آنرا مهار نماییم، می توانیم کارآمدترین موتورهای فضاپیما یا مخرب ترین سلاح ها را بسازیم. در هر صورت، هر ذره ای یک پادذره دارد و اینها باید بتوانند با هم گروه شوند تا پاداتم های بزرگتری از عناصر آشنا را تشکیل دهند. تابحال پادهیدروژن و پادهلیوم ساخته شده اند، اما از نظر نظریه باید یک جدول کامل پاد تناوبی وجود داشته باشد. حالا دانشمندان سنگین ترین هسته پادماده تابحال را تولید کرده اند، ماده ای که به نام آنتی هایپرهیدروژن-۴ شناخته می شود. این ماده از یک پادپروتون، دو پادنوترون و یک پادهایپرون تشکیل شده است. در حالیکه پروتون ها و نوترون ها به خوبی شناخته شده اند، هایپرون ها که نسخه کمی سنگین تر از یک نوترون هستند، کمتر شناخته شده اند. این پادهسته ها در برخورددهنده یون سنگین نسبیتی(RHIC) که یک شتاب دهنده ذرات است که شرایط جهان اولیه را بازسازی می کند، تولید شدند. در این برخورد دهنده، عناصر سنگین با هم برخورد داده می شوند تا بارانی از ذرات جدید، همچون بعضی از ذرات پادماده را تولید کنند. در موارد بسیار نادر، بعضی از این ذرات پادماده به هم می رسند و پادهسته های پیچیده تری را می سازند. در واقع، در بین میلیاردها ذره ساخته شده در این برخوردها، تنها ۱۶ هسته آنتی هایپرهیدروژن-۴ شناسایی شد. لیجوان روآن یکی از محققان این پروژه اظهار داشت: تنها میتوان شانسی و تصادفی به این رسید که این چهار ذره سازنده از برخوردهای RHIC به اندازه کافی نزدیک به هم ظاهر شوند و بتوانند با هم ترکیب شوند و این پادهایپرهسته را تشکیل دهند. شناسایی آنها آسان نیست، چون که این هسته های آنتی هایپرهیدروژن-۴ ظرف حدود یک دهم نانوثانیه تجزیه می شوند. در عوض، ابزارها ذراتی را که در آنها فروپاشی می کنند، شناسایی می کنند و مسیر آنها را به عقب می برند تا ببینند آیا آنها یک دوره کوتاه را با هم در یک هسته گذرانده اند و آیا مسافت مشخصی را بعد از برخورد اتم های سنگین اولیه طی کرده اند؟ این تیم از ردیابی های خود توانست طول عمر آنتی هایپرهیدروژن-۴ را با هایپرهیدروژن-۴ مقایسه کند و به نظر می آید که آنها یکسان هستند. همین بنظر می رسید، چونکه ماده و پادماده عناصر مشابه و فقط متفاوت در بار هستند. اما این احتمال وجود دارد که تفاوت های دیگری وجود داشته باشد که به فیزیک فراتر از مدل استاندارد اشاره کند. درک بهتر پادماده می تواند به ما در پاسخ به یکی از عمیق ترین مسائل فیزیک کمک نماید. این که چرا اینجا هستیم؟ بهترین مدلهای ما نشان داده است که ماده و پادماده باید به مقدار مساوی در مه بانگ بوجود آمده باشند، اما اگر اینطور بود، رویدادهای نابودگر مداوم اساساً تابحال باید جهان را خالی می کرد. از آنجاییکه بدیهی است که این اتفاق نیفتاده است، باید یک عدم تعادل کوچک وجود داشته باشد که بیشتر از پادماده، ماده بوجود آورده است و مطالعه تفاوت های بین این دو می تواند به ما کمک نماید تا دریابیم که باید به دنبال چه چیزی باشیم. گامهای بعدی در پژوهش و بررسی تفاوت در جرم این ذرات و پادذرات است. این مطالعه در مجله معتبر Nature انتشار یافته است. منبع: نت واش 1403/06/04 12:54:26 5.0 / 5 177 تگهای خبر: ابزار , تولید این پست نت واش را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط فرش دستباف محرابی از کشف قدیمی ترین کسوف تاریخ تا رمزگشایی از قدرت قوی ترین مرد جهان از صدای ترسناک استارلاینر تا رصد زهره و هلال ماه از تلسکوپ رصدخانه خیام امکان رفع نقصها طراحی کاتالیست های مقرون به صرفه نظرات بینندگان در مورد این مطلب نت واش نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۴ بعلاوه ۴