کشف شواهدی از یک اقیانوس مخفی در قمر اورانوس نت واش: «تلسکوپ فضایی جیمز وب» در تازه ترین ماجراجویی خود، شواهدی را از وجود یک اقیانوس مخفی در قمر اورانوس یافته است. به گزارش نت واش به نقل از ایسنا، ستاره شناسان با بهره گیری از «تلسکوپ فضایی جیمز وب» دریافتند که «آریل»(Ariel) قمر سیاره اورانوس می تواند یک اقیانوس مدفون از آب مایع داشته باشد. به نقل از اسپیس، این کشف می تواند پاسخی برای معمای این قمر اورانوس باشد که دانشمندان را گیج کرده است. معما این است که سطح آریل با مقدار قابل توجهی یخ دی اکسید کربن پوشیده شده است. این مساله گیج کننده است برای اینکه در فاصله اورانوس و قمرهایش از خورشید که ۲۰ برابر دورتر از فاصله زمین تا خورشید است، دی اکسید کربن به گاز تبدیل می شود و در فضا گم می شود. این بدان معناست که تعدادی از فرآیندها باید دی اکسید کربن را در سطح آریل تجدید کنند. نظریه های پیشین می گویند این اتفاق در نتیجه تعاملات بین سطح آریل و ذرات حامله محبوس شده در مغناطیس کره اورانوس رخ می دهد که امکان یونیزه شدن پرتوها، تجزیه مولکول ها و ترک دی اکسید کربن را فراهم می کنند و فرآیندی را به نام «پرتوکافت» شکل می دهند. با این وجود، شواهد جدید به دست آمده با جیمز وب نشان می دهند که این دی اکسید کربن می تواند نه از بیرون آریل، بلکه از داخل آن و احتمالاً از یک اقیانوس زیرسطحی مدفون آمده باشد. از آنجائیکه عناصر و مولکول های شیمیایی نور را در طول موج های مشخص جذب و ساطع می کنند، اثر انگشت منحصر به خودرا روی طیف ها باقی می گذارند. پژوهشگران از جیمز وب برای جمع آوری طیف های نور ساطع شده از آریل استفاده کردند که به آنها کمک کرد تا تصویری را از ترکیب شیمیایی قمر اورانوس ترسیم کنند. مقایسه این طیف با طیف های شبیه سازی شده از یک ترکیب شیمیایی در لابراتوار نشان داد که آریل دارای تعدادی از غنی ترین ذخایر دی اکسید کربن در منظومه شمسی است. این شبیه سازی نه فقط ۱۰ میلی متر ضخامت بیشتر یخ را در سمت آریل که همیشه رو به اورانوس است نشان داد، بلکه رسوبات شفاف مونوکسید کربن را برای نخستین بار به نمایش گذاشت. «ریچارد کارترایت»(Richard Cartwright) پژوهشگر «آزمایشگاه فیزیک کاربردی جانز هاپکینز» و سرپرست این پروژه اظهار داشت: مونوکسید کربن نباید آنجا باشد. قبل از این که مونوکسید کربن پایدار شود، باید به دمای ۳۰ کلوین برسید. بدون شک باید مونوکسید کربن بطور فعال باردیگر پر شود. دلیل این مساله این است که دمای سطح آریل به طور متوسط حدود ۱۸ درجه سلسیوس گرم تر از این دمای کلیدی است. کارترایت اذعان کرد که تجزیه رادیویی می تواند قسمتی از این تجدید مواد را توجیه کند. با این وجود، مشاهدات کاوشگر «وویجر ۲»(Voyager ۲) در سال ۱۹۸۶ و سایر یافته های اخیر آن نشان می دهند که تعاملات زیربنای تجزیه رادیویی می توانند محدود باشند برای اینکه محور میدان مغناطیسی اورانوس و صفحه مداری قمرهای آن در حدود ۵۸ درجه از یکدیگر منحرف شده اند. این بدان معناست که بیشتر ترکیبات کربن/اکسیژن در سطح آریل می توانند توسط فرآیندهای شیمیایی در اقیانوس آبی مایع زیر یخ ایجاد شوند. جیمز وب، شواهد شیمیایی بیشتری را از وجود یک اقیانوس آب مایع زیرسطحی به دست آورد. تحلیل و بررسی طیفی حاکی از وجود مواد معدنی بود که هنگام برخورد سنگ و تعامل با آب مایع ایجاد می شوند. 1403/05/07 12:06:17 5.0 / 5 365 تگهای خبر: آب این پست نت واش را می پسندید؟ (1) (0) تازه ترین مطالب مرتبط ماندگاری و تعداد جلسات لیزر فوتونا زیرپیراهنی برای مسافران قمر زمین آلودگی هوا از چالش های مهم محیط زیستی قم است ورود تاکسی های رباتیک به خیابان های ژاپن نظرات بینندگان در مورد این مطلب نت واش نظر شما در مورد این مطلب نام: ایمیل: نظر: سوال: = ۹ بعلاوه ۵